پرتفلیو بهینه فاستر-هارت

در این پژوهش به بهینه­سازی کلاسیک سبد سهام که در سال 1952 توسط هری مارکویتز ارائه شد پرداخته می­شود. با این تفاوت که برای اندازه گیری ریسک از معیار فاستر-هارت استفاده  می­گردد. روشی نوین که در سال 2009 توسط فاستر و هارت در مقاله­ای عنوان شد. این ریسک به رخدادهای دنباله چپ بسیار حساس است و به دنبال مصون نگه داشتن سرمایه­گذار از خطر ورشکستگی است و به صورت تئوری حداقل سطح ثروتی بیان می­شود که سرمایه­گذار می­بایست داشته باشد تا سرمایه­گذاری در یک دارایی ریسکی به ورشکستگی وی منتج نشود. به همین منظور از قیمت سهام 34 شرکت بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 01/07/1391 تا 31/06/1396 استفاده شده است و سبدهای بهینه با استفاده از معیارهای فاستر-هارت، ارزش در معرض خطر، ارزش در معرض خطر شرطی، قدر مطلق انحرافات، واریانس و نیم واریانس به دست آمده­اند. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که در بازه زمانی فوق سبدهای بهینه بر اساس ریسک فاستر-هارت عملکرد مطلوب تری در مقایسه با سایر روش­های نام برده دارد.